Dag 18 van die grendelstaat

-
Sun Tzu noem in sy boek The Art Of War dat die perfekte oorlog een is waar jou vyand oorwin is voordat hy dit nog besef, en sonder dat een enkele skoot afgevuur is.
Wie wen hierdie Covid oorlog?. Almal spekuleer ewe hard. En almal is oortuig hulle is reg, maar die feit is dat niemand regtig weet nie. Ons raai maar net saam.
Is dit die Illuminati? Trump? Gates? 5G? Jan? Die virus? Die Sjinese regering? Jan...?
Jan jou bliksem!!
Die hele wêreld voel op sy kop gekeer. Dit weet ons ten minste met sekerheid weet. Vir nou.
Daarbenewens sleep die grendelstaat voort met geen besliste einde in sig nie. Genadeloos, geen uitkoms, bloot net die dae wat opeenvolg en ineenvloei soos water.
Die mensdom hang rond soos ingehokte huisvlieë.
Ons wag.
Wag dat ons 'n versekerde einde kan kry. Wag dat ons kan begin die stukke optel. Wag dat ons kan begin verstaan hoe die nuwe wêreld daar uitsien Na-Covid, wag dat ons kan bepaal wat werklik oor is en waarmee ons nog kan werk en herbou.
Onsekerheid.
Dit is waarskynlik die grootste probleem waarmee almal worstel. En waarskynlik die een wat die meeste mense snags uit die slaap uit hou.
Om ingehok te word as jy vryheid gewoond is, verg 'n reuse aanpassing.
Die gesegde "al jou varkies op hok hê" word met onmiddellike ingang aangepas na "al die varkies IS nou op hok".
Oink.
Die lewensgrootte Bruce Springsteen het 'n liedjie geskryf wat resoneer - Trapped.
"Well it seems like I'm caught up in your trap again
And it seems like I'll be wearin' the same ol' chains
Good will conquer evil and the truth will set you free
Then I know someday I'll find the key
Then I know somewhere I'll find the key
Well it seem like I've been playin' the game way too long
And it seems the game I played has made you strong
Well when the game is over, I won't walk out a loser
And I know that I'll walk out of here again
And I know that someday I'll walk out of here again
But now I'm trapped, oh yeah!
Trapped, oh yeah yeah!
Trapped, oh yeah!
Trapped, oh yeah!"
Ek het nou lank buite op die gras gelê en staar vir die maan en die sterre. En was net dankbaar dat ek daar kon wees om die spektakel te aanskou en rustigheid te vind daarin.
Die wêreld verander, maar die maan kom groet steeds.
Geseënde Paasfees, ons gaan hierdie een lank onthou.
Riaan Coetzee
Kopiereg
13 April 2020




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Dag 48 van die grendelstaat

-
Dis nou regtig genoeg. Vandag het die afgelope 47 dae my net ingehaal soos 'n wafferse Usain Bolt terugvegpoging. Maar instede van my net verbysteek het hy my gepooitjie en toe met sy enorme nommer 15 spykerskoene herhaaldelik oor my geloop en sommer 'n paar skoppe in my ribbes ingekry terwyl hy besig was met my. Sowat van 'n gemoedsbekakking het ek lanklaas in my lewe beleef. Die hele tydperk wat ons ingekerker was bly ek nog 'n glimlag van êrens af opdiep, bly ek soekend na positiewe dinge wat my kan opbeur, en kon ek grotendeels daarin slaag. Want dis nodig en ek is veronderstel om tough te wees en ek het darem 'n bed om in te slaap en kos in my maag en die son skyn en daar is memes met positiewe boodskappe en memes wat my vertel ek is basies net 'n klaende druipnat uilskuiken wat hopeloos te maklik kla want daar is soveel mense wat alles verloor het of niks het om mee te begin nie of wat soveel erger ly so as ek 'n ware man is sal ek net aanhou ...
Read more

Die Regte Rooikappie En Die Wolf

-
Eens op ‘n tyd was daar hierdie dogtertjie gewees wat in Feetjieland, reg langs die Towerwoud, gewoon het.  Eintlik was sy blond maar sy het heeldag met so ‘n rooi mussie op haar kop geloop met die gevolg dat almal in Feetjieland en die Towerwoud haar toe Rooikappie begin noem het.  Vreeslike fraai kind, en tog so lief vir haar Ouma. Ouma het in die nabygeleë Towerwoud gewoon, nie ver van die Houtkapper af nie want hulle twee het saans saam TV gekyk. Survivor was hoog op die lys want die bos was ook maar gevaarlik.  Een goeie dag kry Rooikappie toe ‘n sms van Ouma af waarin sy vra of sy nie asseblief vir haar ‘n paar goedjies uit die dorp sal saambring nie, en dan eet sy sommer middagete saam met Ouma en die Houtkapper. Ouma voel bietjie siekerig en lê bietjie in die bed. So gesê so gedaan, en Rooikappie is toe daar weg na die naaste – en enigste – Spaar in die dorp. Spaar, want in Feetjieland kry jy nie ‘n franchise van die meer bekende winkel groep in menseland ...
Read more